សេចក្តីផ្តើម
ការត្រិះរិះពិចារណាស៊ីជម្រៅអ្នកត្រូវតែប្រាកដថា អ្នកត្រូវគិតអោយបានច្បាស់លាស់ម្តងទៀតថាវានឹងអាចនាំអ្នកទៅរកការពិចារណាដ៏ត្រឹមត្រូវមួយ។ មនុស្សម្នាក់ៗត្រូវយកចិត្តទុកដាក់លើការត្រិះរិះពិចារណាស៊ីជម្រៅជៀសវាងអ្នកគិតខុស ឬពិចារណាខុសទៅលើចំណុចណាមួយ ហើយបន្ថែមពីនេះទៅទៀតការត្រិះរិះពិចារណា គឺជាផ្នែកមួយដែលអាចនាំអោយអ្នកគិតបានសមហេតុផលត្រឹមត្រូវ និងមានភាពច្បាស់លាស់ថែមទៀតផង។
ការត្រិះរិះពិចារណាស៊ីជម្រៅ បានក្លាយជាពាក្យដ៏មានប្រជាប្រិយភាពនៅក្នុងមជ្ឈដ្នានអប់រំ ហើយបានងាកទៅចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងក្នុងការបង្រៀនជំនាញពិចារណាខុសៗគ្នាពីការបង្រៀន តែព័ត៌មាន និងខ្លឹមសាររបស់មេរៀន។ ជាការពិតណាស់ អ្នកអាចបង្រៀនទាំងពីរបែប។ កាលពីអតីតកាលគ្រូបង្រៀនច្រើនតែផ្តោតសំខាន់ទៅលើខ្លឹមសាររបស់មេរៀន ដូចជា ប្រវត្តិវិទ្យា និង ភូមិវិទ្យាជាដើម។ ទោះបីជាគ្រូបង្រៀនភាគច្រើន បានអះអាងថា ពួកគេបានបង្រៀនសិស្សអោយចេះពិចារណាក៏ដោយ ក៏គ្រូបង្រៀនភាគច្រើនអាចនិយាយធ្វើបែបបង្កប់ន័យក្នុងពេលបង្រៀន ទៅតាមខ្លឹមសារដែលជាមុខវិជ្ជាពិសេសរបស់ខ្លួនតែប៉ុណ្ណោះ។ យោងទៅតាមសិស្សភាគច្រើនពិតជាមិនអាចចាប់យកជំនាញពិចារណាបែបនេះបានទេ ដោយសារលទ្ធផលគ្រូបង្រៀនជាច្រើនបានងាកទៅចាប់អារម្មណ៍លើការបង្រៀនទាំងនេះដោយផ្ទាល់តែម្តង។ នេះជាគោលបំណងនៃសៀវភៅក្នុងការបង្រៀនជំនាញត្រិះរិះពិចារណាស៊ីជម្រៅ (ជូនកាលហៅថា ជំនាញត្រិះរិះពិចារណាស៊ីជម្រៅប្រកបដោយគំនិតច្នៃប្រឌិត) និងជំនាញទាំងអស់នេះ នឹងត្រូវបានគេលើកយកមកបង្រៀនតាមរបៀបមួយ ដែលមានគោលដៅជាក់លាក់ក្នុងការជួយសម្រួលដល់ការផ្ទេរទៅកាន់មុខវិជ្ជា និងបរិបទផ្សេងៗទៀត។ ឧទាហរណ៍ ប្រសិនបើអ្នករៀនអំពីរបៀបរៀបចំទឡ្ហីករណ៍ អាចជឿជាក់បានក្នុងប្រភពព័ត៌មានមួយ ឬក៏ធ្វើការសម្រេចចិត្តទៅតាមរយៈវិធីសាស្ត្រផ្ទាល់ដែលស្ថិតនៅក្នុងបរិបទមួយចំនួន។
I.1. ភាសាហេតុផល (ផ្នែកទី១)
ភាសាហេតុផលជាភាសាមួយដែលបញ្ជាក់អំពីរឿងអ្វីមួយ ឬកិច្ចការណាមួយដែលបានកើតឡើង ឬបានធ្វើរួចទៅហើយ។ នៅក្នុងភាសាអង់គ្លេសគេប្រើពាក្យ ”ដូច្នេះ”…ហេតុដូចនេះ…ហេតុដូច្នេះ…ជាលទ្ធផល…ដែលបង្ហាញថា។ ឃ្លាមួយបានសរសេរថា ”ខ្ញុំត្រូវទៅបន្តការសិក្សានៅសកលវិទ្យាល័យ ហេតុដូចនេះ ខ្ញុំត្រូវតែសន្សំប្រាក់ទុកបង់សាលា ហើយបន្ទាប់ពីបញ្ចប់ការសិក្សា ជាលទ្ធផល ខ្ញុំទទួលបានការងារល្អនៅក្នុងសង្គម។
មានពាក្យមួយចំនួនត្រូវបានគេហៅថា សូចនាករហេតុផល ដូចជាពាក្យ៖ ពីព្រោះតែ…ដោយសារតែ…មកពី…ដោយហេតុថា…ហេតុផលគឺ…ជាបឋម…បន្ទាប់មកទៀត។
សម្រាប់ជាឧទហរណ៍ អំពីហេតុផលដែលមានសូចនាករ ទឡ្ហីករណ៍ យ៉ាងច្បាស់លាស់សូមពិចារណាទៅលើឃ្លាខាងក្រោម៖ ការដាំដំណាំកែច្នៃតាមលក្ខណៈ សេណេទិច នឹងធ្វើអោយកសិករអាចប្រើថ្នាំកម្ចាត់ស្មៅកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាព ដូច្នេះ នឹងមានការថយចុះយ៉ាងច្រើននូវចំនួន និងដង់ស៊ីតេពូជស្មៅនៅលើដីដំណាំ។ ហេតុនេះ សត្វបក្សីជាច្រើនដែលពឹងផ្អែកទៅលើពពួកស្មៅទាំងនេះដើម្បីចិញ្ចឹមជីវិតអាចនឹងមានចំនួនថយចុះបន្ថែមទៀតនៅរដូវរងារ។
ជាមួយនិងសូចនាករ និងទឡ្ហីករណ៍ ទាំងនេះយើងកាន់តែងាយមើលឃើញរចនាសម្ព័ន្ធហេតុផល មើលឃើញអ្វីដែលអ្នកនិពន្ធ កំពុងព្យាយាមបញ្ចុះបញ្ចូល យើងអោយជឿជាក់ ព្រមទាំងហេតុផលដែលអ្នកនិពន្ធកំពុងបង្ហាញជូនផងដែរ ប៉ុន្តែមិនងាយស្រួលដូចលំហាត់ដែលអ្នកទើបតែបានធ្វើឡើយ។
ជាការពិតណាស់ពាក្យ ដោយសារតែ និង ព្រោះតែ ជាសូចនាករហេតុផល ដែលបង្ហាញតាមរយៈពាក្យដោយសារតែ ”ការអប់រំមានសារសំខាន់ចំពោះភាពជោគជ័យ ឬ (ប្រហែលជាមានកត្តាផ្សេងទៀត?) ស្រដៀងគ្នានេះដែរ ហេតុផលបង្ហាញតាមរយៈពាក្យ ដោយហេតុថា“ ប្រជាជនដែលមានចំណេះដឹងខ្ពស់មានសារសំខាន់ចំពោះសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសជាតិ ”(និងកត្តាផ្សេងទៀត) ការប្រើពាក្យ ដូច្នេះ បង្ហាញសេចក្តីសន្និដ្ឋានថា “ឪពុកម្តាយទាំងអស់គួរតែទទួលបានជំនួយហិរញ្ញវត្ថុសំរាប់ចំណាយលើការអប់រំកូនៗរបស់ខ្លួន“ ហេតុនេះ ប្រជាជនដែលមានប្រាក់ចំណូលទាប គួរតែទទួលបានឥណទានពន្ធ ហើយប្រជាជនដែលមានប្រាក់ចំណូលខ្ពស់ជាងគួរតែទទួលបានការអនុគ្រោះពន្ធ“ សម្រាប់ហេតុផលពេញលេញថាតើហេតុផលណាខ្លះដែលត្រូវបានបង្ហាញហេតុផលនីមួយៗ។
ការធ្វើតេស្ត ”ដូច្នេះ“
ដោយសារតែមានវិធីទូទៅក្នុងការនិយាយរឿងសំណើច (”តើអ្នកធ្លាប់លឺ…ដែឬទេ?“) ដែលមនុស្សជាទូទៅមិនដែលប្រើ ដូច្នេះមនុស្សតែងតែខកខានមិនបានប្រើពាក្យសូចនាករ ទឡ្ហីករណ៍ នៅក្នុងការបង្ហាញហេតុផលអោយគេជឿផងដែរ។ ពេលលខ្លះយើងដឹងថា បុគ្គលម្នាក់កំពុងព្យាយាមទាញហេតុផលទៅលើបញ្ហាមួយពោលគឺគាត់និយាយបញ្ចុះបញ្ចូលអោយយើងជឿជាក់ទៅលើគំនិតមួយ ប៉ុន្តែយើងមិនអាចដឹងច្បាស់អំពី ទឡ្ហីករណ៍ របស់គាត់ឡើយ។
វិធីសាស្ត្រមានប្រសិទ្ធភាព និងមានឥទ្ធិពលដែលធ្វើអោយអ្ននភ្ញាក់ផ្អើល ក្នុងការដោះស្រាយ ភាពមិនច្បាស់លាស់នេះ ប្រមៃថាព័ត៌មានត្រូវបានសរសេរឡើងវិញ ប្រហែលជាលំដាប់លំដោយ ឃ្លាប្រយោគត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរ ប៉ុន្តែសំខាន់ត្រូវមានពាក្យ ”ដូច្នេះ“ ”ដោយហេតុថា“ ”ដោយសារតែ“ ដោយដាក់បញ្ចូលតាមលំដាប់លំដោយ ដើម្បីបង្ហាញច្បាស់ថា តើការអះអាងមួយណាជាហេតុផល និងមួយណាជាសេចក្តីសន្និដ្ឋាន។
I.2. អំពីឧទាហរណ៍នានា
ឧទាហរណ៍ទី៦-ជាទូទៅអ្នកត្រិះរិះពិចារណាស៊ីជម្រៅទាញហេតុផលថាបុគ្គលម្នាក់ៗ គួរមានមនុស្សធម៌ចំពោះអ្នកដទៃ នៅពេលពិចារណាទៅលើទឡ្ហីករណ៍របស់ខ្លួន (ដោយសារគោលបំណងរបស់បុគ្គលម្នាក់នោះ ដើម្បីស្វែងរកការពិតនៃបញ្ហាផ្សេងៗ និងធ្វើការវិនិច្ឆ័យដោយភាពវ័យឆ្លាតជាជាងយកប្រៀបលើអ្នកអ្នកដទៃ) ហើយនេះជាអ្វីដែលយើងកំពុងធ្វើ។ ប្រហែលជាអ្នកនិពន្ធប្រយោគដើមមានការភាន់ច្រឡំ ឬមិនច្បាស់អំពីអ្វីដែលខ្លួនឯងចង់និយាយ ប៉ុន្តែនៅក្នុងការបកស្រាយប្រយោគទំាងនេះ យើងព្យាយាមធ្វើអោយពាក្យសម្តី ទាំងនោះមានន័យតាមរបៀបដែលខ្ញុំទើបតែពន្យល់ ជាជាងគ្រាន់តែរិះគន់ទៅលើខ្លឹមសារនៃប្រយោគទំាំងនេះ។
នៅក្នុងរបៀបមួយចំនួន ស្តាប់ទៅអាចនឹងមានភាពសម្លែកនៅពេលនិយាយថា អ្នកនិពន្ធប្រយោគដើមអាចយល់មិនច្បាស់អំពី ”អ្វីដែលខ្លួនចង់និយាយ“ ប៉ុន្តែនេះមិនមែនជារឿងចម្លែកឡើយ។ នៅពេលខ្ញុំបង្រៀនសិស្សរបស់ខ្ញុំអំពីរបៀបសរសេរឃ្លាខ្លីៗឡើងវិញដូចនៅក្នុងឧទាហរណ៍ទី៣ ដើម្បីបង្ហាញរចនាសម្ព័ន្ធ ទឡ្ហីករណ៍នៅក្នុងឃ្លានោះ ហើយបន្ទាប់មកទៀតប្រសិនបើមានពេល ពេលខ្លះខ្ញុំអោយសិស្សមើលសំណេរលក្ខណៈ ទាញហេតុផលថ្មីៗដែលពួកគេបានសរសេរសំរាប់គ្រូផ្សេងទៀត ហើយសរសេរទឡ្ហីករណ៍សំខាន់នៃសំណេរទាំងនោះ ដោយដាក់បញ្ចូលនូវពាក្យ ”ដូច្នេះ“ ”ហេតុនេះ“ ”ដោយសារថា“ និងសូចនាករ ទឡ្ហីករណ៍ សមស្របផ្សេងទៀតដើម្បីបង្ហាញរចនាសម្ព័ន្ធនៃហេតុផលរបស់សំណេរទាំងនោះ។
ជាសង្ខេប ការធ្វើតេស្ត ”ដូច្នេះ“ ចង់ដឹងថាតើវា មានន័យដែរឬទេ ប្រសិនបើដាក់បញ្ចូលពាក្យ ”ដូច្នេះ“ នៅចន្លោះប្រយោគសំនួរពីរ ហើយមានសារប្រយោជន៍នៅក្នុងការសម្រេច ថាតើនៅពេលណាត្រូវបង្ហាញហេតុផល នឹងបង្ហាញហេតុផលអ្វីខ្លះ។
I.3.ភាសាហេតុផល (ផ្នែកទី២)
នៅពេលអ្នកបានដឹងថា ពាក្យផ្សេងៗដូចជា ”ហេតុនេះ“ នឹង ”ដោយហេតុថា“ មានទួនាទីសំខាន់នៅក្នុងការបង្ហាញអំពីខ្លឹមសារអន្តន័យដែលយើងបាននិយាយ នៅពេលយើងវែកញែកអំពីបញ្ហាណាមួយច្បាស់លាស់ថា មានពាក្យពេចន៍ជាច្រើនផ្សេងៗទៀត ដែលដើរទួនាទីសំខាន់ នៅក្នុងការបញ្ជាក់ហេតុផល។ សូមមើលឃ្លាមួយចំនួនខាងក្រោម៖
១-ពេលខ្លះនៅក្នុងការបង្ហាញអំពីអំណះអំណាងណាមួយ យើងប្រើប្រាស់ភាសាដូចជា៖ ”អភន្តរញ្ញាណ/ជំនឿគំនិតទស្សនៈ/ការយល់ឃើញ របស់ខ្ញុំថា…“ ”ការពិតទៅគឺដូចជា…“ ”ខ្ញុំសង្កេតមើលឃើញថា…ហើយយើងប្រើប្រាសភាសាដូចជា នេះ ដើម្បីបង្ហាញថាតើយើងមានភាពច្បាស់លាស់ចំពោះទស្សនៈរបស់យើងកំរិតណា។
២-ពេលខ្លះយើងទទួលស្គាល់ថា យើងកំពុងធ្វើការសន្មត ហើយយើងអាចបង្ហាញអង្គហេតុដោយនិយាយថា៖ ”ខ្ញុំសន្មតថា…“ …ចង់បង្ហាញអោយយល់ថា…“។
៣-ពេលខ្លះយើងប្រើប្រាសពាក្យទូទៅបំផុតដើម្បីបង្ហាញថា យើងកំពុងផ្តល់ហេតុផល សំរាប់សេចក្តីសន្និដ្ឋាន ពាក្យផ្សេងៗដូចជា ”ដោយសារតែ…“ ”ហេតុថា…“ និង ”ប្រសិនបើ…នោះ“។ ឧទាហរណ៍ ”បើតាមបទពិសោធន៍របស់ខ្ញុំ…“ ”ហេតុផលនៃការយល់ឃើញនេះគឺជា…“
៤-នៅពេលហេតុផលរបស់យើងនិយាយអំពីសេចក្តីមូលហេតុ ពេលខ្លះយើងបង្ហាញហេតុផលនេះដោយនិយាយថា ”ពន្យល់អំពីមូលហេតុដែល…“ នោះជាមូលហេតុដែល…” ”មូលហេតុ“។
៥-នៅពេលយើងផ្តល់អនុសាសន៍ ឬសម្រេចចិត្តអំពីអ្វីមួយ យើងអាចបង្ហាញអនុសាសន៍ ឬការសម្រេចចិត្តនោះដោយនិយាយថា ”ខ្ញុំសូមផ្តល់ការនែនាំ…“ យើងគួរតែ…“ ”ទោះបីជាមានការខ្វះខាតខ្លះប៉ុន្តែជម្រើសល្អបំផុត…“។
៦-នៅពេលយើងបកស្រាយអ្វីមួយ ពេលខ្លះយើងអាចប្រើប្រាសពាក្យដូចជា ”ដើម្បីបញ្ជាក់ថា“ ”ខ្ញុំចង់និយាយថា“។
៧-នៅពេលយើងបកស្រាយអ្វីមួយ ឬបង្ហាញដោយប្រើប្រាសឃ្លាផ្សេងៗ ”ខ្ញុំសន្និដ្ឋាន/អាចកំណត់/សំរេចថា“ ”បង្ហាញ/បញ្ជាក់អោយដឹង/អាចអោយខ្ញុំសន្និដ្ឋានថា…។
៨-មានវិធីសាស្ត្រវាយតំលៃការអះអាងជាច្រើន ហើយភាសាដែលយើងប្រើប្រាសអាចយកចេញពីទិដ្ឋភាពខាងក្រោម៖ ”ពិត/គួរអោយជឿ/មិនត្រឹមត្រូវ…“ ”យុត្តិធម៌/លំអៀង“ ”ច្បាស់លាស់/មិនពិត“…ល…។
៩-ប្រសិនបើយើងវាយតំលៃការគាំទ្រចំពោះទស្សនៈណាមួយ យើងតែងតែប្រើភាសាដូចជា បង្ហាញថា/បញ្ជាក់ថា/សបញ្ជាក់អោយឃើញថា/…ល…។
សូមកត់សម្គាល់ផងដែរថា មានសញ្ញាណពាក់កណ្តាលបច្ចេកទេសមួយចំនួនដែលអាចមានសារប្រយោជន៍ នៅក្នុងទឡ្ហីករណ៍ (ពាក្យពេចន៍ផ្សេងដូចជា ស្របគ្នា ផ្ទុយគ្នា មិនស្រប មិនដូច មានសុពលភាព នាំអោយមាន បង្ហាញថា ដែលជាសម្មតកម្ម លក្ខណៈចំាបាច់ និងគ្រប់គ្រាន់។ យើងនឹងពិភាក្សាចំនុចទាំងនេះនៅពេលក្រោយ។
I.4.ភាសាហេតុផល
២-៥-សាសនាបង្ហាញអំពីគំនិតការបន្សល់ទុកមរតក ក្នុងចំណោមនិកាយទាំងអស់ នៅក្នុងពិភពលោក យើងកត់សំគាល់ឃើញភាពចៃដន្យទូទៅ ភាគច្រើនបំផុត [នៃអ្នកកាន់សាសនា] នៅពេលត្រូវជ្រើសរើសចេញពីសាសនាផ្សេងៗ ដែលមានជាច្រើន គុណធម៌ ដែលអាចមានអស់សាសនាទាំងនោះហាក់ដូចជាពុំត្រូវគ្នានិងចំណុចណាមួយឡើយ បើប្រៀបធៀបនិងបញ្ហាបន្សល់ទុក។ ជារឿយៗគេតែងនិយាយថា ទោះបីជាពុំមានភស្តុតាងវិជ្ជមានសំរាប់បញ្ជាក់អំពីការមានព្រះក៏ដោយ ប៉ុន្តែក៏គ្មានភស្តុតាងជំទាស់ និងការថាមានព្រះនេះដែរ។ ដូច្នេះយើងត្រូវបើកចិត្តអោយទូលាយ ចំពោះមនុស្សដែលជឿថាមានព្រះ ឬអត់។ ដោយមានភស្តុតាងនិយាយអំពីណូអែល និងទេពធីតាធ្មេញ។ អាចមានទេពធីតានៅក្រោមសួនច្បារ ប៉ុន្តែគ្មានភស្តុតាងណាបញ្ជាក់ថាមានឬគ្មាននោះទេ។ បញ្ហាពាក់ព័ន្ធនិងភស្តុតាង ដែលយើងជឿថា មានព្រះគឺថា ទឡ្ហីករណ៍នេះមិនអាចអនុវត្តន៍ ចំពោះបញ្ហាផ្សេងទៀតឡើយ។ មានជំនឿនិងហេតុផលជាច្រើនរាប់មិនអស់ដែលយើងមិនអាចបដិសេធបានឡើយជាវិជ្ជមាន។ ជាទូទៅមនុស្សមិនជឿងទៅលើព្រះភាគច្រើន ដូចជាទេពធីតា សេះយូនិខន នាគរាជ តាណូអែល និងទេពធីតាផ្សេងទៀត។ ប៉ុន្តែជាទូទៅមនុស្សជឿទៅលើព្រះជាអ្នកបង្កើត ដោយគោរពទៅតាមឪពុកម្តាយរបស់ខ្លួន។ តែពេលខ្លះពាក្យទាំងនោះ ត្រូវបានលុបដោយអ្នកនិពន្ធមិនដឹងច្បាស់ ទោះក្នុងហេតុផលណាក៏ដោយ ពាក្យទំាំងនេះជួយយើងធ្វើអោយមានន័យ។
២-៦-វិធីបង្ហាញទឡ្ហីករណ៍អោយបានច្បាស់ដោយខ្លួនឯង
ដើម្បីបង្ហាញអំពីវិធី ក្នុងការបង្ហាញទឡ្ហីករណ៍អោយបានច្បាស់ដោយខ្លួនឯង។ ផ្នែកសំខាន់នៃជំនាញនេះ មានលទ្ធភាពក្នុងការប្រើប្រាសភាសាហេតុផលអោយបានត្រឹមត្រូវ។ សេចក្តីពន្យល់ដែលបានផ្តល់ជូន និងសំនួរដែលអ្នកបានឆ្លើយរួចទៅហើយ វាអាចជួយអ្នកបានច្រើន នៅក្នុងការយល់ និងប្រើប្រាសភាសានេះ។
២-៧-ត្រឡប់ទៅការកំណត់អត្ថន័យរបស់អ្នកនិពន្ធ ”រចនាសម្ព័ន្ធ“ ហេតុផល។
ទោះបីមានហេតុផលដែលសាមញ្ញជាងដូចជា ហេតុផលដែលយើងបានជួបប្រទះកន្លងមកអាចមានបញ្ហាផ្សេង២ នៅក្នុងការកំណត់អំពីអ្វីដែលអ្នកនិពន្ធចង់បង្ហាញ ឬអំពីអ្វីដែលមានន័យ។ ជាការពិតណាស់ ចំណុចនេះកាន់តែពិតប្រាកដចំពោះហេតុផល ដែលកាន់តែស្មុកស្មាញ ប៉ុន្តែការដែលដាក់បញ្ចូលពាក្យដែលជា ”សូចនាករ ទឡ្ហីករណ៍“ និងពាក្យផ្សេងៗទៀត ដែលយើងបានពិភាក្សា អាចជួយដល់យើងបានច្រើន។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី ចំណុចដែលយើងត្រូវការពុំមែនមានតែប៉ុណ្ណឹង ព្រោះមានទិដ្ឋភាពមួយផ្សេងទៀតចំពោះហេតុផល ដែលយើងពុំទាន់បានពិភាក្សាបានដិតដល់ ហើយនោះជា ”រចនាសម្ព័ន្ធ“ នៃហេតុផល។ គំនិតមូលដ្ឋានអមដោយឧទាហរណ៍ចំនួនពីរ៖
១-ការដុតឥន្ធនៈភូស៊ីលក្នុងចំនួនច្រើនកំពុងបង្ករអោយមានការឡើងកម្តៅផែនដី ដែលបង្ករអោយប៉ះពាល់ដល់យើងទាំងអស់គ្នា ដូចនេះជាសំខាន់ត្រូវធ្វើការចចារអមពីការកាត់បន្ថយ ផលិតកម្មឧស្ម័នដែលបង្ករអោយខូចខាត។ ហេតុនេះយើងត្រូវធ្វើកិច្ចព្រមប្រៀងអន្តរជាតិ ដើម្បីកាត់បន្ថយការផលិតឧស្ម័ន។ ដូច្នេះសហរដ្ឋអាមេរីកមិនគួរទទួលការអនុញ្ញាតអោយ ”ទិញ“ និងផលិតឧស្ម័នពីបណ្តារប្រទេសផ្សេងៗទៀតឡើយ។
២-ការវៈកាត់ពិនិត្យសត្វមានជីវិត នៅក្នុងថ្នាក់រៀនជីវវិទ្យាបានបង្រៀនសិស្សអោយដឹងថា ជីវិតពុំមានតំលៃ ពុំមានសារសំខាន់ឡើយ។ ជាមួយគ្នានេះដែរ ក្រុមហ៊ុនមួយចំនួនដែលផ្គត់ផ្គង់សត្វទាំងនេះ ដោយពុំយកចិត្តទុកដាក់ ចំពោះការប៉ះពាល់ និងការឈឺចាប់របស់សត្វទាំងនេះឡើយ។ ជាងនេះទៅទៀតបច្ចុប្បន្ននេះមានជម្រើសដ៏ល្អនៅក្នុងប្រឌិតកុំព្យូទ័រដែលបង្រៀនមេរៀនវៈកាត់នេះផងដែរ។ ដោយសារហេតុផកទាំងនេះហើយ ទើបយើងនាំគ្នាឈប់ប្រើប្រាសការវៈកាត់ពិនិត្យដើម្បីបង្រៀនសិស្សនៅក្នុងថ្នាក់ជីវវិទ្យា។
II.1. អំពីរចនាសម្ព័ន្ធហេតុផល
ត្រឡប់ទៅកាន់កំណត់អត្ថន័យរបស់អ្នកនិពន្ធ រចនាសម្ព័ន្ធហេតុផល។ ទោះបីមានហេតុផលដែលសាមញ្ញជាង ដូចជាហេតុផលដែលយើងបានជួបប្រទះកន្លងមកអាចមានបញ្ហាផ្សេងៗនៅក្នុងការកំណត់អំពីអ្វីដែលមានអត្ថន័យ។ សូចនាករ និងពាក្យផ្សេងទៀតដែលយើងបានពិភាក្សាអាចជួយដល់យើងបានច្រើន។ ទោះជាយ៉ាងណាក្តីចំនុចដែលយើងត្រូវការពុំមែនមានតែប៉ុណ្ណឹឡើយព្រោះមានទិដ្ឋភាពមួយផ្សែងទៀតចំពោះភាសាហេតុផលដែលយើងពុំទាន់បានដិតដល់ហើយនោះជារចនាសម្ព័ន្ធនៃហេតុផលនោះ។ គំនិតមូលដ្ឋានអមមានពីរគឺ៖ ការដុតឥន្ធនៈក្នុងចំនួនដ៏ច្រើនកំពុងបង្ករអោយមានការឡើងកម្តៅផែនដី ដែលបង្ករផលប៉ះពាល់ដល់យើងទាំងអស់គ្នា និងមួយទៀតការវៈកាត់ពិនិត្យសត្វមានជីវិត នៅក្នុងថ្នាក់រៀនជីវវិទ្យាបានបង្រៀនសិស្សអោយដឹងថា ជីវិតពុំមានតំលៃ ពុំមានសារសំខាន់ឡើយ។ ក្នុងការទទួលយកអំនះអំណាងខាងលើដែលត្រូវបានជាហេតុផលដូច្នេះ យើងទទួលបាននូវអ្វីដែលយើងអាចហៅថា ”សង្វាក់“ ហេតុផលដែលជាការសន្និដ្ឋានជាបន្តបន្ទាប់គឺជាហេតុផលសំរាប់សេចក្តីសន្និដ្ឋានបន្ទាប់ផងដែរ។ ហេតុផលទាំងបីនោះត្រូវបានបង្ហាញដើម្បីនិយាយ ”អមគ្នា“ ជាការគាំទ្រដល់សេចក្តីសន្និដ្ឋាន។ នៅពេលដែលយើងមិនផ្តោតទៅលើចំណុចខ្លាំងនិងចំណុចខ្សោយនៃទឡ្ហីការណ៍ទាំងពីរនេះ យើងគ្រាន់តែចង់កត់សំគាល់ថា ទឡ្ហីករណ៍ទាំងពីរនេះមាន ”រចនាសម្ព័ន្ធ“ ខុសគ្នាប៉ុណ្ណោះ ទឡ្ហីករណ៍បង្ហាញលំដាក់លំដោយឬ ”សង្វាក់“ ហេតុផលសំរាប់ធ្វើសេចក្តីសន្និដ្ឋាន ចំណែកទឡ្ហីករណ៍មួយទៀតសំរាប់បង្ហាញអំពីមូលហេតុមួយចំនួន ”អមគ្នា“ ដើម្បីគាំទ្រសេចក្តីសន្និដ្ឋាននៃទឡ្ហីករណ៍។ ជាដំបូងយើងផ្តល់ការអនុវត្តមួយចំនួនក្នុងការសំគាល់ភាពខុសគ្នារវាងហេតុផលនិងការញែករកហេតុផល ការពិភាក្សាដេញដោលការពន្យល់ការរាយការណ៍ និងការប្រាប់សាច់រឿង។ ដើម្បីជាជំនួយសំរាប់អ្នកក្នុងការឆ្លើយសំនួរទំាងនេះយើងបានពិភាក្សាអំពីភាសាហេតុផល ពោលគឺជាភាសាដែលត្រូវប្រើប្រាសជាទូទៅនៅពេលមនុស្សធ្វើការបង្ហាញហេតុផលនិងបានពន្យល់អំពីតួនាទីពិសេសរបស់ពាក្យសូចនាករ ទឡ្ហីករណ៍ (ដូចជា ដូច្នេះ ពីព្រោះ ដូច្នេះប្រសិនបើ នោះត្រូវតែ និងពាក្យផ្សេងៗទៀត)។ យើងបានកំណត់សំគាល់ឃើញថា សេចក្តីសន្និដ្ឋានមិនចាំបាច់តែបង្ហាញនៅក្នុងចុងបញ្ចប់នៃទឡ្ហីករណ៍ឡើយ សេចក្តីសន្និដ្ឋានអាចបង្ហាញនៅខាងដើមទឡ្ហីករណ៍ ឬនៅកន្លែងផ្សេងទៀត។ បន្ទាប់ពីបានពន្យល់រួចយើងបានបង្ហាញ ភាសាហេតុផលដែលកាន់តែទូលំទូលាយ (រួមទាំងភស្តុតាង គំនិតការសន្និដ្ឋាន ការគាំទ្រ អំនះអំណាង ការបដិសេធកំហុស និងផ្សេងៗទៀត) ដែលផ្តល់អោយនូវការអនុវត្តន៍មួយចំនួនក្នុងការប្រើប្រាសភាសាហេតុផលទាំងនោះ រួមទំាងនៅពេលបង្ហាញទឡ្ហីករណ៍ ខ្លួនអ្នកផ្ទាល់ផងដែរ។ គ្រប់គោលគំនិតដែលបានពន្យល់ បន្ទាប់មកយើងបានផ្តល់អោយអ្នកនូវការអនុវត្តន៍អំពីការប្រើសប្រាស គំនិតទាំងនោះ។ ភាគច្រើនការឆ្លើយសំនួរផ្សេងៗគ្រាន់តម្រូវអោយអ្នកយល់ពីការប្រើប្រាសទូទៅនិងជារៀងរាល់ថ្ងៃនៃពាក្យជាភាសាអង់គ្លេសផ្សេងៗដូចជា ”សេចក្តីសន្និដ្ឋាន“ និង ”ហេតុផល“ ប៉ុណ្ណោះ។ ពាក្យមួយចំនួនមិនអាចជៀសវាងបញ្ហាបានឡើយដូចជា ”ការសន្មត“ ជាដើម ប៉ុន្តែយើងនិងដោះស្រាយបញ្ហាទាំងនេះតាមកាលវេលាសមរម្យ។ អ្នកក៏អាចត្រូវការចំណេះដឹង ឯកទេសមួយចំនួន ការប្រមើលស្រមៃ ឬក៏ការស្រាវជ្រាវមួយចំនួនផង។
ការស្វែងយល់អំពីការបញ្ជាក់ហេតុផល ករណីសាមញ្ញបំផុតនេះជាការបញ្ជាក់ហេតុផលដែលមានរចនាសម្ព័ន្ធយ៉ាងសាមញ្ញ៖ ការខូចខាតចំពោះស្រទាប់អូហ្សូនជាបញ្ហាអន្តរជាតិ ដូចនេះបញ្ហាអាចដោះស្រាយបានតាមតែកិច្ចព្រមព្រៀងអន្តរជាតិប៉ុណ្ណោះ។ ការផ្តល់ហេតុផលអម មនុស្សដែលកាន់សាសនាប្រាកដជាកម្រនិងពឹងផ្អែកលើជំនឿរបស់ខ្លួនលើការពិចារណាហេតុផលនៃទស្សនៈយល់ឃើញក្នុងពីភពលោកផ្សេងៗទៀតណាស់។ អ្នកកាន់សាសនាស្ទើរតែទាំងអស់ប្រតិបត្តិសាសនាសង្គមមនុស្សដែលខ្លួនរស់នៅក្នុងនោះ ទោះបីជាសាសនាគ្រិស្ត ហិណ្ឌូ មូស្លីម ព្រះពុទ្ធ ឬសាសនាផ្សេងៗទៀតក៏ដោយ។ ហើយជាងនេះទៅទៀត មានភស្តុតាងតិចតូចណាស់ដែលគាំទ្រដល់ជំនឿរបស់ពួកគាត់អំពីព្រលឹងអារុក្ខអារក្សអ្នកតា។
II.2. អំពីទឡ្ហីករណ៍នៃហេតុផលប្រភេទនេះដែលផ្តល់ហេតុផលចំនួន៤ ដែលជាលក្ខណៈទឡ្ហីករណ៍ សម្រាប់ធ្វើសេចក្តីសន្និដ្ឋានរបស់ខ្លួន៖
លទ្ធិ Truman របត់នៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រអាមេរីកដោយផ្អែកទៅលើហេតុផលយ៉ាងតិចចំនួនបួន។ ហេតុផលទី១-ជាចំនុចដែលល Truman ប្រើប្រាសការភ័យខ្លាចរបស់សហរដ្ឋអាមេរីក និងក្រៅប្រទេសដើម្បីបញ្ចុះបញ្ចូលប្រជាជនអាមេរីក អោយចាប់ផ្តើមអនុវត្តន៍គោលនយោបាយសង្គ្រាមត្រជាក់។ ទី២-សភាបានផ្តល់អំណាចយ៉ាងខ្លាំងដល់ប្រធានាធិបតីដើម្បីចូលរួមនៅក្នុងសង្គាមត្រជាក់ នេះតាមដែលគាត់គិតថាសមស្រប។ ទី៣-ជាលើកដំបូងនៅក្នុងសម័យក្រោមសង្គ្រាមនេះ។ ហើយក៏ប្រហែលជាហេតុផលដែលសំខាន់បំផុតដែរ Truman បានប្រើប្រាសលិទ្ធិដើម្បីទប់ស្កាត់ការដួលរលំនៃសេដ្ឋកិច្ចអឺរ៉ុប និងអាមេរីក (Walter La Feber អាមេរីក រុស្សី និងសង្គ្រាមត្រជាក់ ១៩៤៥-១៩៩៦ បោះពុម្ភលលើកទី៨, ១៩៩៦ ញូយ៉ក Mc Graw-Hill, Page ៥៦-៥៧)។ វិធីសាស្រ្តទូទៅដើម្បីពិនិត្យមើលរចនាសម្ព័ន្ធហេតុផលរបស់ La Feber ដូចជាហេតុផលអមចំនួនបួនដែលបង្ហាញសេចក្តីសន្និដ្ឋានរបស់គាត់ដែលយើងអាចបង្ហាញដូចខាងក្រោម៖ <ហេតុផលទី១> និង <ហេតុផលទី២>និង<ហេតុផលទី៣>និង<ហេតុផលទី៤> ដូច្នេះ [សេចក្តីសន្និដ្ឋាន]
ជាការពិតណាស់ Truman ពិតជាបាននិយាយថា មាន”ហេតុផលយ៉ាងតិចចំនួន៤“។ អ្នកនិពន្ធកម្រនិងផ្តល់សេចក្តីពន្យល់បែបនេះណាស់! ប៉ុន្តែទោះជាគាត់ពុំមានសេចក្តីថ្លែងណាមួយក៏ដោយ ជាទូទៅយើងអាចមើលទឡ្ហីករណ៍នេះដូចជា មានរចនាសម្ព័ន្ធនេះ។ ប្រសិនបើអ្នកចង់កាត់សេចក្តីថា ទឡ្ហីករណ៍ល្អមួយនោះ មិនថាហេតុផលនេះពិតជាគាំទ្រដល់សេចក្តីសន្និដ្ឋាន ឬអត់ក៏ដោយ (ទឡ្ហីករណ៍៦-៩) ជាដំបូងខ្ញុំសូមពន្យល់អំពីគំរូផ្ទុយគ្នានៃហេតុផលមុនសិន។
II.3. សង្វាក់ហេតុផល
សូមមើលឧទាហរណ៍ដូចខាងក្រោម៖ ដូច្នេះ និងមានការថយចុះយ៉ាងច្រើននូវចំនួនដង់ស៊ីតេពូជស្មោនៅលើដីដាំដំណាំ ហេតុនេះសត្វបក្សីជាច្រើនដែលពឹងផ្អែកទៅលើពពួកស្មៅទាំងនេះដើម្បីចិញ្ចឹមជីវិតអាចនឹងមានចំនួនថយចុះបន្ថែមទៀតនូវរដូវរងារ។ នៅក្នុងឧទាហរណ៍នេះ យើងមានរចនាសម្ព័ន្ធច្បាស់លាស់ដូចខាងក្រោម៖
នៅពេលនេះសេចក្តីសន្និដ្ឋានទី១ ក៏ជាហេតុផលនៃ [សេចក្តីសន្និដ្ឋានទី២] ផងដែរ។ រចនាសម្ព័ន្ធជា ”សង្វាក់“ ឬ ”សេរី“ ពិតជាខុសនៅករណីដែលយើងទើបតែបានពិភាក្សាពាក់ព័ន្ធនិងការផ្តល់ហេតុផល ”អម“ ការវាយតម្លៃ ”សង្វាក់“ នេះក៏មានលក្ខណៈខុសគ្នាផងដែរ ដូច្នេះជាការសំខាន់គឺយើងត្រូវដឹងច្បាស់អំពីរចនាសម្ព័ន្ធខុសគ្នាដែលហេតុបានបង្ហាញ។ នៅក្នុងជំពូកមុនយើងបានមើលឃើញឧទាហរណ៍ សង្វាក់ហេតុផលដែលមានបួនតំនាក់កាល៖ ដូចនេះជាការសំខាន់ដែលត្រូវធ្វើការចចារអំពីការកាត់បន្ថយផលិតកម្មឧស្ម័នដែលកំពុងបង្ករអោយមានការខូចខាត។ គំរូហេតុផលនេះពិតជាមានការប្រើប្រាសជាទូទៅនៅក្នុងបរិបទគណិតវិទ្យា និងបរិបទវិទ្យាសាស្ត្រមួយចំនួនដែលសង្វាក់អាចវែងខ្លាំង។
-ឧបសម្ព័ន្ធ សំនួរទី ៣
-ឧបសម្ព័ន្ធ សំនួរទី ១១
-ឧបសម្ព័ន្ធ សំនួរទី ១៧
-ឧបសម្ព័ន្ធ សំនួរទី ២៩
គ្រោះថ្នាក់ចំពោះសុខភាពរបស់យើងជាច្រើន បានកើតចេញពីចំណីអាហារដែលយើងបរិភោគ គឺកើតចេញពីវិធីផលិតអាហារ ដូចជាការអនុវត្តន៍ធ្វើកសិកម្ម ប្រពលវប្បកម្មទំនើប ច្រើនជាងការធ្វើកសិកម្មជាបែបធម្មជាតិ ជាលក្ខណៈទ្រង់ទ្រាយតូចៗ។ ដូច្នេះទីភា្នក់ងារចំណីអាហារជាតិមិនបានដោះស្រាយនៃបញ្ហានៃការផលិតអាហារដែលអាចការពារយើងពីបញ្ហាសុខភាពប្រកបដោយប្រសិទ្ធិភាព តាមរយៈអាហារដែលយើងបរិភោគឡើយ។ ឧទាហរណ៍មុនៗរបស់យើង ភាគច្រើនបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់នូវរចនាសម្ព័ន្ធហេតុផលតាមរយៈការប្រើប្រាសសូចនាករ ទឡ្ហីករណ៍ ច្បាស់លាស់។ សូមប្រើប្រាសការធ្វើតេស្ត ”ដូច្នេះ“ ដើម្បីកំណត់ថា តើហេតុផលខាងក្រោមណាខ្លះជាហេតុផលសង្វាក់?
-ឧបសម្ព័ន្ធសំនួរឃ្លាទី២១
II.4. ហេតុផលដែលត្រូវផ្គុំចូលគ្នា (ហេតុផល ”រួម“)
បង្ហាញហេតុផលអមចាប់ពីពីរឡើងទៅ ដើម្បីគាំទ្រដល់សេចក្តីសន្និដ្ឋានមួយ គាត់សម្លឹងឃើញហេតុផលនីមួយៗថាជាការផ្តល់ការគាំទ្រមួយចំនួនដល់សេចក្តីសន្និដ្ឋានទៅលើហេតុផលនោះផ្ទាល់ ទោះបីជាគ្មានហេតុផលផ្សេងទៀតក៏ដោយ។ សូមត្រឡប់ទៅមើលហេតុផលដែលយើងបានឃើញរួចហើយ។
II.5. អំពីហេតុផលដែលអាចជឿជាក់បាន
ពេលខ្លះជាមួយនិងហេតុផលអម ចំនុចនេះមិនមែនជាហេតុផលឡើយ យើងអាចពិនិត្យមើលឧទាហរណ៍ខ្លះៗដូចជា៖ បើសិនអ្នកធ្វើលំហាត់ទាំងអស់នៅក្នុងសៀវភៅដោយយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់អ្នកគ្រាន់តែអាចបានពិន្ទុល្អ ក្នុងវគ្គសិក្សាតែប៉ុណ្ណោះ។ អ្នកធ្វើលំហាត់ទាំងអស់ដោយយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់ដូច្នេះអ្នកនិងទទួលបានពិន្ទុល្អនៅក្នុងវគ្គសិក្សានេះ។ នៅក្នុងឃ្លាទី១ និងឃ្លាទី២ បានផ្តល់ហេតុផលអមចំនួនពីរសម្រាប់ធ្វើសេចក្តីសន្និដ្ឋាន អ្នកនិងទទួលបានពិន្ទុល្អ សូមកំណត់សម្គាល់ថា ហេតុផលទី១ពុំបានផ្តល់ការគាំទ្រដល់សេចក្តីសន្និដ្ឋានឡើយយើងអាចពិនិត្យទៅលើទឡ្ហីករណ៍ដូចខាងក្រោម៖
ប្រសិនបើយើងមិនដឹងថា ការធ្វើលំហាត់ដោយយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់មានលក្ខណៈគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីអ្នកទទួលបានពិន្ទុល្អនោះទេ ហេតុផលនេះពុំបានគាំទ្រដល់សេចក្តីសន្និដ្ឋានឡើយ។
ជូនកាលនៅពេលដែលបុគ្គលម្នាក់ បង្ហាញភស្តុតាងមួយសម្រាប់ធ្វើសេចក្តីសន្និដ្ឋានអម ហេតុផលទំាងនេះមានហេតុផលបន្ថែម ការគាំទ្រដល់សេចក្តីសន្និដ្ឋានដោយពុំពឹងផ្អែកលើហេតុផលផ្សេងទៀត ហើយពេលខ្លះនោះ មិនមែនជាអង្គហេតុឡើយ ពោលគឺហេតុផលទាំងនោះសម្រាប់ដាក់បញ្ចូលគ្នា និងរួមគ្នាដើម្បីផ្តល់ការគាំទ្រ។ ពេលខ្លះយើងមិនដឹងថា តើហេតុផលណាមួយដែលមានគោលដៅ គាំទ្រប៉ុន្តែនៅក្នុងករណីភាគច្រើនមានការលំបាកក្នុងការកំណត់។ ប្រសិនបើអាកាសធាតុនៅលើពិភពលោកមានការឡើងកម្តៅយើងគួរតែរកអោយឃើញថា ទឹកកកមួយចំនួននៅប៉ូលខាងជើង និងខាងត្បូង កំពុងតែរលាយនៅរៀងរាល់ឆ្នាំដូច្នេះយើងគួរតែមើលឃើញការឡើងហួសកម្រិតនីវ៉ូទឹកសមុទ្រ។
ជាទូទៅនៅពេលដែលបុគ្គលណាម្នាក់ ធ្វើការវែកញែក អំពីអង្គហេតុណាមួយ គាត់តែងតែប្រើប្រាសនូវវគ្គគំរូដែលមានលក្ខណៈសាមញ្ញជាងនេះលាយបញ្ចូលគ្នា។ អ្នកនិងក្លាយទៅជាឪពុកម្តាយគេ ប្រសិនបើមនុស្សអាចកំណត់ភេទកូនបាន នោះអាចនឹងមានប្រជាជនជាបុរសច្រើនជាងប្រជាជនដែលមានភេទស្រី។ កត្តានេះអាចបង្ករបញ្ហាដល់សង្គមធ្ងន់ធ្ងរ ដូចនេះយើងត្រូវដាក់បម្រាមលើការប្រើបច្ចេកទេសដែលអាចកំណត់ភេទរបស់កូនបាន។
យើងអាចមើលឃើញរចនាសម្ព័ន្ធ ទឡ្ហីករណ៍ដោយសមហេតុផលដូចខាងក្រោម៖
ឧទាហរណ៍ អ្នកដែលមិងក្លាយជាឪពុកម្តាយគេភាគច្រើនចង់បានកូនប្រុស ដូចនេះបើគេអាចកំណត់ភេទ កូនបាននោះ អាចនឹងមានប្រជាជនបុរសច្រើនជាងប្រជាជនស្រ្តី <<កត្តានេះហើយបណ្តាលអោយមានបញ្ហាសង្គមកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ>>។
នៅពេលនេះយើងមិនកំពុងព្យាយាមវាយតម្លៃហេតុផលឡើយ។ យើងគ្រាន់តែព្យាយាមយល់អោយច្បាស់នូវអ្វីដែលអ្នកនិពន្ធកំពុងនិយាយ (ទាល់តែដល់ពេលនេះទើបយើងអាចវាយតម្លៃហេតុផលនេះបានត្រឹមត្រូវ)។ ខាងក្រោមគឺជាឧទាហរណ៍កាន់តែស្មុកស្មាញ៖
សេនេទិចជាច្រើននៅក្នុងខ្លួនមនុស្ស បានវិវត្តដើម្បីការពារខ្លួនប្រឆាំងនិងធាតុបង្ករជម្ងឺផ្សេងៗដែលបៀតបៀនខ្លួនយើង។ មនុស្សមួយចំនួនងាយទទួលរងគ្រោះដោយសារជម្ងឺជាងពពួកសត្វមានជីវិតផ្សេងទៀត។ ប្រសិនបើមនុស្សដែលទំនងមានជម្ងឺណាមួយមានចំនួនតិចនោះពួកគាត់ម្នាក់ៗនិងស្វិតក្នុងចំណោមអ្នកដទៃផ្សេងទៀតដែលសាំនិងភាពប្រក្រតី ដូច្នេះប្រជាជនដែលងាយឆ្លងជម្ងឺនោះគឺមកពីពួកគេប្រហែលជាមិនដែលប៉ះពាល់និងជម្ងឺឡើយ។ ការបញ្ជាក់ឡើងវិញនូវបន្ទាត់ហេតុផលនេះមិនមែនជាវិធីតែមួយក្នុងការពិនិត្យមើលរចនាសម្ព័ន្ធទឡ្ហីករណ៍នោះឡើយ ប៉ុន្តែហាក់ដូចជារឿងធម្មតា ហើយនៅពេលដែលធ្វើការបែងចែក អ្នកអាចមើលឃើញនូវចំណុចដែលត្រូវការវាយតម្លៃ ប្រសិនបើអ្នកត្រូវកំណត់ថា តើហេតុផលមានលក្ខណៈគួរអោយជឿ ឬដូចម្តេច។
II.6. លក្ខណៈសម្មតិកម្ម និងប្រយោគស្មុគស្មាញ
ដោយសារទឡ្ហីករព៍មួយចំនួនមានរចនាសម្ព័ន្ធដែលស្មុគស្មាញជាងទឡ្ហីករផ្សេងទៀត ដូច្នេះហេតុផល និងសេចក្តីសន្និដ្ឋានមួយចំនួនមានរចនាសម្ព័ន្ធកាន់តែស្មុគស្មាញជាងសេចក្តីសន្និដ្ឋានផ្សេងទៀត។ ដើម្បីទទួលបានឧទាហរណ៍សាមញ្ញ ឧបមាថា នគរបាល កំពុងស៊ើបអង្កេតករណីលួចប្រាក់ពីទូសុវត្ថិភាពសាលា ហើយមានភស្តុតាងដែលនាំអោយនគរបាលសន្និដ្ឋានថា <<អាចជាចាងហ្វាងសាលា ឬលេខាសាលាដែលជាអ្នកលួចប្រាក់នោះ>> ពេលខ្លះត្រូវបានគេហៅថា ការបែកចេញពីគ្នា ហើយចំនុចសំខាន់ដែលយើងត្រូវចាំនៅពេលវិភាគទៅលើទឡ្ហីករណ៍មួយនៅក្នុងហេតុផល និងសេចក្តីសន្និដ្ឋានផ្សេងៗ នៃទឡ្ហីករណ៍នោះ ថាការបែកចេញពីគ្នា មិនគួរធ្វើការបំបែកឡើយ។ នៅតំណាក់កាលនេះសេចក្តីសន្និដ្ឋានរបស់នគរបាលបានបែងចែកពីគ្នាទាំងមូល (នគរបាលមិនបានអះអាងថាចាងហ្វាងសាលាបានលួចប្រាក់ ហើយក៏មិនបានអះអាងថា លេខាសាលាជាអ្នកលួចប្រាក់ដែរ)។ ឧទាហរណ៍មួយទៀតសូមពិចារណាទៅលើការអះអាងផ្នែកវិជ្ជាសាស្ត្រដូចខាងក្រោម៖ អ្នកដែលដកដង្ហើមលឺ និងសម្រកទម្ងន់ដូច្នេះមានបញ្ហាក្រពេញ ទីរ៉ួអ៊ីដ ឬ ជម្ងឺមហារីកសួត ឬអាចមានជម្ងឺអ្វីផ្សេងទៀត។ការបែកចេញពីគ្នាជាទូទៅមិនបង្កើតបានការលំបាកឡើយ នៅពេលដែលយើងវិភាគទឡ្ហីករណ៍នៅក្នុងហេតុផល និងសេចក្តីសន្និដ្ឋាននៃទឡ្ហីករណ៍ទាំងនោះ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្តី ប្រយោជន៍មួយចំនួនផ្សេងទៀតតែងតែមានការលំបាក។ ឧទាហរណ៍ សំនួរឃ្លាទូទៅបំផុតដែលយើងរកឃើញនៅក្នុងបរិបទផ្តល់ទឡ្ហីករណ៍ ដូចដែលអ្នកបានធ្លាប់បានឃើញរួចហើយគឺ <<ប្រសិនបើ…នោះ…>> ឬពាក្យដែលមានអត្ថន័យប្រហាក់ប្រហែលគ្នាហើយពាក្យទាំងនោះតែងតែធ្វើអោយអ្នកស្តាប់មានបញ្ហា។ នៅពេលធ្វើការវិភាគទឡ្ហីករណ៍ ចំនុចសំខាន់ដែលត្រូវកត់សម្គាល់។សម្មតិកម្មមិនគួរធ្វើការបំបែកឡើយ បើទោះបីជាសម្មតិកម្មទាំងនោះ បង្ហាញហេតុផលនិងសេចក្តីសន្និដ្ឋាន។ សម្មតិកម្មទាំងមូលកំពុងតែដើរមុខងារជាហេតុផលឬជាសេចក្តីសន្និដ្ឋានមានភាពខុសគ្នាខ្លាំងរវាងការនិយាយ។ ជនជាប់ចោទកំពុងនិយាយកុហក់ អំពីទីកន្លែងដែលគាត់ស្ថិតនៅ ក្នុងយប់ដែលកើតអំពើមនុស្សឃាតដូច្នេះគាត់ប្រហែលជាអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើនេះ។ យើងមានការប្រយ័ត្នប្រយែងដោយមិនធ្វើការបំបែកសម្មតិកម្មក្នុងឧទាហរណ៍ (<<ប្រសិនបើមនុស្សអាចកំណត់ភេទកូនបាននោះអាចនិងមានប្រជាជនជាបុរសច្រើនជាងស្ត្រី>> និង <<ប្រសិនបើមនុស្សដែលទំនាក់ទំនងជាមួយមានជម្ងឺ ណាមួយស្ថិតនៅក្នុងមនុស្សមានតិចតួចនោះពួកគាត់ម្នាក់ៗស្ថិតនៅក្នុងចំណោមអ្នកដទៃទៀត ដែលសាំ និងខុសប្រក្រតី>>)។
ពេលខ្លះមនុស្សផ្តល់សេចក្តីពន្យល់ជាភាសាដែលស្រដៀងគ្នាខ្លាំងទៅនិងភាសាដែលយើងបង្ហាញហេតុផល។ ចូរស្រមៃថា អ្នកកំពុងជជែកគ្នាជាមួមិត្តភក្តិដែលនិយាយថា <<Jane ខឹងគាត់ដោយសារគាត់បានបុករថយន្តរបស់នាង>>។ ជាទូទៅយើងអាចស្វែងយល់ថា នេះជាសេចក្តីពន្យល់ជាជាងការវែកញែកហេតុផល។ មិត្តរបស់អ្នកកំពុងពន្យល់អំពីហេតុដែល Jane ខឹងនាងមិនមែនព្យាយាមបញ្ចុះបញ្ចូលអោយអ្នកជឿថា នាងខឹងឡើយ។
សេចក្តីបញ្ចប់
ជាការពិតណាស់គ្រូបង្រៀនច្រើនផ្តោតសំខាន់លើខ្លឹមសាររបស់មេរៀនដូចជា ប្រវត្តវិទ្យា រូបវិទ្យា និងភូមិវិទ្យាជាដើម ហើយបើទោះបីជាគ្រូបង្រៀនជាច្រើនអាចអះអាងថា ពួកគេទំាងនោះបានបង្រៀនសិស្សអោយចេះពិចារណាក៏ដោយក៏គ្រូបង្រៀនភាគច្រើនអាចនិយាយថា ពួកគាត់ធ្វើបែបនេះដោយប្រយោល ឬបង្កប់ន័យក្នុងពេលបង្រៀនខ្លឹមសារមេរៀន ដែលជាមុខវិជ្ជាពិសេសរបស់ខ្លួន។ អ្នកអប់រំកាន់តែមានការងឿងឆ្ងល់ខ្លាំងឡើងៗទៅលើប្រសិទ្ធភាពនៃការបង្រៀន និងការពិចារណាបែបនេះ។ ដូច្នេះលទ្ធផកនៃគ្រូបង្រៀនបានងាកទៅចាប់អារម្មណ៍លើការបង្រៀនជំនាញទំាងនេះដោយផ្ទាល់តែម្តង។ នេះហើយជាគោលបំណងនៃសៀវភៅនេះដែលអាចផ្ទេរបន្ត តាមរយៈការបង្រៀនដែលបានបង្ហាញច្បាស់និងដោយផ្ទាល់តែម្តង។ ជំនាញទាំងអស់នេះជាជំនាញត្រិះរិះពិចារណាស៊ីជម្រៅ (ជូនកាលគេហៅថា ជំនាញត្រិះរិះពិចារណាស៊ីជម្រៅ ប្រកបដោយគំនិតច្នៃប្រឌិតខ្ពស់)។ ការត្រិះរិះពិចារណាស៊ីជម្រៅគឺជារបៀបនៃការពិចារណាលើខ្លឹមសារប្រធានបទ ខ្លឹមសារកែលម្អរគុណភាព រចនាសម្ព័ន្ធផ្ទាល់ និងកំណត់បរិដ្ឋានវ័យឆ្លាតអំពីរចនាសម្ព័ន្ធទាំងនេះ។ និយមន័យគួរអោយចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំងព្រោះ វាបានយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើការត្រិះរិះពិចារណាស៊ីជម្រៅ វាក៏ជាវិធីប្រកដនិយមតែមួយគត់ក្នុងការអភិវឌ្ឍសមត្ថភាពនៃការត្រិះរិះពិចារណាស៊ីជម្រៅយោងតាមរយៈការគិតពិចារណារបស់ខ្លួន (ការពិចារណាត្រួត) ហើយវាក៏មានគោលដៅមួយច្បាស់លាស់នៅក្នុងការកែលំអរ៕ វាយអត្តបទ និងកែសម្រួលដោយ៖ ផ្លុង-រ៉េត (ដកស្រង់ពីសៀវភៅ ការត្រិះរិះពិចារណាស៊ីជម្រៅ របស់សាកលវិទ្យាល័យបៀលប្រាយខេត្តសៀមរាប)