បន្ទាប់ពីជារៀងរាល់រដូវត្រីពងកូនពីមួយឆ្នាំ ទៅមួយឆ្នាំគេឃើញមានជនជាតិវៀតណាមជាច្រើននាក់បាននាំគ្នាជីកស្រះចិញ្ចឹមត្រីឆ្តោ នៅក្នុងខេត្តសៀមរាប ដែលជាប្រភេទត្រីស៊ីសាច់ត្រីដូចគ្នាជាអាហារ ដែលរដ្ឋបានប្រកាសអោយពលរដ្ឋនៅកម្ពុជាផ្អាកចិញ្ចឹមត្រីទាំងនេះ ជាបណ្តោះអាសន្នតាំងពីឆ្នាំ២០០៤មកម្លេះ។
ក្រុមអ្នកចិញ្ចឹមត្រីមិនស្របច្បាប់ទាំងនេះគេស្គាល់ថា សុទ្ធតែជាពួកដង្ខៅមានលុយ និងមានខ្នងបង្អែកនៅពីក្រោយខ្នងទៀតផង ហើយម្យ៉ាងវិញទៀតគេសង្ស័យនថា មានការបើកភ្លើងខៀវពីថ្នាក់ដឹកនាំធំៗនៅក្នុងខេត្ត ទើបបានជាពួកអ្នកប្រកបរបរខុសច្បាប់ទាំងនេះគេគ្មានការកោតក្រែងរអែងនិងច្បាប់ទាល់តែសោះ។
បើទោះបីជារដ្ឋបានប្រកាសបិតឡូនេសាទឯកជននៅបឹងទន្លេសាប ទុកអោយរាស្រ្តខ្មែរប្រកបរបរនេសាទជាលក្ខណៈគ្រួសារយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏ត្រីនៅបឹងទន្លេសាប នៅតែគ្មានសង្ឃឹមថានិងបាន ពងកូន តកូនតចៅ សំបូរដូចកាលពីសម័យមុនដែរ បើរដ្ឋមិនមានវិធានការបង្ក្រាបបទល្មើសនេសាទអោយបានជោគជ័យទេនោះ។
អ្នកនេសាទដែលមានវ័យចំណាស់នៅតាមដងទន្លេសាបមានជំនឿយ៉ាងមុតមាំថា ប្រភេទត្រីស៊ីសាច់ជាអាហារ ពុំអាចយកទៅចិញ្ចឹមអោយស៊ីកន្ទុ ឬចំណីការ៉ុងដែលគេលក់តាមទីផ្សាបានទេ ព្រោះចំណីដែលមិនមែនជាចំណីធម្មជាតិរបស់វាធ្លាប់ស៊ី វាធ្វើអោយត្រីទាំងនោះគ្មានការធំធាត់ ពោលគឺមានតែក្បាល ស្បែកហើយនិងឆ្អឹងតែប៉ុណ្ណោះ។
នៅរដូវបិតឡូនេសាទ ដែលជារដូវរដ្ឋហាមឃាត់ ការនេសាទទ្រង់ទ្រាយធំ ទុកអោយត្រីពងកូនបន្តពូជ ដើម្បីជាសវៀងការបាត់បង់ពូជត្រីនៅបឹងទន្លេសាបនោះ ក្រុមអ្នកចិញ្ចឹមត្រីស៊ីសាច់ជាអាហារទាំងនេះ បាននាំគ្នាទិញកូនត្រីឆ្តោតូចៗប៉ុនៗដើមធូបពីអ្នកនេសាទនៅបឹងទន្លេសាប យកមកផ្សាំទុកមួយរយៈទើបយកមកប្រលេងក្នុងស្រះនីមួយៗរបស់ពួកគេ។
បើយោងតាមអ្នកជំនាញបានអោយដឹងថា ត្រីឆ្តោវាស៊ីកូនត្រីអស់ជាច្រើនគឺឡូក្រាម តាំងពីការចិញ្ចឹមដំបូងរហូតដលត្រីធំ អាចចាប់លក់បាន នេះហើយជាមូលហេតុដែលគេបារម្ភណ៍ថា បើការចិញ្ចឹមត្រីស៊ីសាច់ជាអាហារកាន់តែច្រើន វានិងមានការបំផ្លាញពូជត្រីអស់ជាច្រើនពីបឹងទន្លេសាបផងដែរ។
បើយោងតាមសារព័ត៌មានមួយចំនួនបានចុះផ្សាយនៅចុងឆ្នាំ២០១២នេះ គេសង្កេតឃើញថា នៅតាមបណ្តារខេត្តមួយចំនួន គេបានធ្វើការបង្ក្រាបទៅលើការចិញ្ចឹមត្រីឆ្តោ ដោយការចាប់យកត្រីទាំងនោះ ពីកន្លែងចិញ្ចឹមខុសច្បាប់ ទៅប្រលេងក្នុងបឹងទន្លេសាបវិញ អោយវារស់មានសេរីភាពជាលក្ខណៈធម្មជាតិរបស់របស់ពួកវា។
បើក្រឡេកមើលខេត្តសៀមរាបវិញ ថ្នាក់ដឹកនាំតាំងពីលើដល់ក្រោម រាប់ទាំងមន្រ្តីជំនាញផងនោះ ហាក់ធ្វើមិនដឹងមិនលឺអំពីបញ្ហាការចិញ្ចឹមត្រីស៊ីសាច់ជាអាហារទាំងអស់នេះសោះ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះបើទោះជាមានការរាយការណ៍ពីពលរដ្ឋ ឬស្ថាប័នណាមួយអំពីបទល្មើសនេសាទទាំងនេះក៏ដោយ ក៏អស់លោកខាងលើនេះនៅតែមិនឈឺក្បាលវិលមុខអីដែរ។ សកម្មភាពស្ពឹកស្រពន់ទាំងអស់នេះហើយ ដែលជាកត្តាមួយនាំអោយពលរដ្ឋខ្មែរអស់សេចក្តីទុកចិត្ត អស់ជំនឿទៅលើ ថ្នាក់ដឹកនាំខេត្តសៀមរាប និងអស់ជំនឿទៅលើអស់លោកមន្រ្តីជំនាញផងដែរ។
គេសង្ស័យថា បើលោក ស៊ូ ភិរិន្ទ អភិបាលខេត្តសៀមរាប លោ ព្រិនសាវិន នាយខណ្ឌរដ្ឋបាលជលផលនិងស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធ ក្នុងខេត្តទាំងអស់មិនបានទទួលផលប្រយោជន៍ពីការចិញ្ចឹមត្រីឆ្តោ ខុសច្បាប់ទាំងនេះទេ ចុះហេតុអ្វីទុកអោយមានការចិញ្ចឹមត្រីទាំងនេះ យ៉ាងអាណាធិបតេយ្យបែបនេះ ដោយមិនព្រមចុះបង្រ្កាប? ឬមួយអ្នកចិញ្ចឹមត្រីទាំងនោះជាខ្សែស្រឡាយ ជាបក្សពួក ជាឆ្នាំងបាយប្រចាំខែទេដឹង បានជាធ្វើមិនដឹងមិនលឺតែរហូតបែបនេះ?។
ប្រជាពលរដ្ឋខេត្តសៀមរាបកំពុងរងចាំមើលថា បើថ្នាក់ខេត្តគេមិនអើពើចំពោះការចិញ្ចឹមត្រីឆ្តោខុសច្បាប់ទាំងនេះទេ តើថ្នាក់ក្រសួងដែលមានលោក ណៅធួក ជាថ្នាក់ដឹកនាំរដ្ឋបាលជលផលប្រចាំប្រទេសកម្ពុជា និងចាត់ការដោយវិធីណាដែរ? ឬទុកអោយចិញ្ចឹមបន្តទៀត? ដែលជាគំរូសំរាប់ពលរដ្ឋផ្សេងអោយគេចិញ្ចឹមតាមដែរ៕